Unha nova etapa: 2ª Avaliación




 Comezamos unha nova andaina neste curso con este novo blog. que segue o longo camiño que percorreu o noso antigo blog. Faino xusto onde o deixamos e coincidindo coa preparación das probas da 2ª avaliación.

CONTIDOS:

LITERATURA: A Lírica medieval galaico-portuguesa: 

TRADICIONAL E TROBADORESCO ver blog. no libro na páx. 94 o código do amor cortés.

AS CANTIGAS DE SANTA MARíA  E XÉNEROS MENORES no libro  as Cantigas de Santa María da páx. 170 ata 176. Os xéneros menores a Pastorela como variedade da cantiga de amor páx. 99 e os restantes xéneros menores na páx. 149.

AS CANTIGAS SATÍRICAS: DE ESCARNEO e MALDICIR e tamén no libro da páx. 144 ata 148.

LITERATURA: A prosa medieval: No libro da páx. 194 ata 199.

- Os Ciclos Temáticos da prosa medieval. No libro a Prosa ficcional, haxiográfica e histórica da páx. 195 ata 198

- Conexión coa tradición oral (Non entra na proba, forma parte do noso traballo de investigación sobre a nosa literatura de tradición oral ao longo dos tempos)  


LITERATURA: OS SÉCULOS ESCUROS: Concepto, causas e consecuencias.

O PASO Á  LITERATURA CONTEMPORÁNEA no libro da páx. 222 ata 225.

O PADRE SARMIENTO  tamén na páx. 229 do libro.

Día de Rosalía de Castro.


GRAMÁTICA

- Os pronomes persoais átonos e o seu uso. No libro da páx. 210 a 215. 


 


Comentarios

Publicar un comentario

Publicacións populares deste blog

O prólogo de Cantares Gallegos de Rosalía de Castro

Imaxe
Á Fernán Caballero. Señora: Por ser mujer y autora de unas novelas hacia las cuales siento la más profunda simpatía, dedico á usted este libro. Sirva él para demostrar á la autora de  La Gaviota  y de  Clemencia  el grande aprecio que la profeso, entre otras cosas, por haberse apartado algún tanto, en las cortas páginas en que se ocupó de Galicia, de las vulgares preocupaciones con que se pretende manchar mi país. Santiago, 17 de mayo de 1863. Rosalía Castro de Murguía. PRÓLOGO Grande atrevemento é sin duda prá un probe inxenio com’ ó que me cadrou en sorte dar á luz un libro cuyas páxinas debían estar cheyas de sol, d’ armonía e d’ aquela naturalidade que unida á unha fonda ternura, á un arrulo incesante de palabriñas mimosas e sentidas, forman á mayor belleza d’ os nosos cantos populares. A poesía gallega, toda música e vaguedade, toda queixas, sospiros e doçes sonrisiñas, mormuxando unhas veces c’ os ventos misteriosos d’ os bosques, briland’ outras c’ ó rayo de sol que cai sereniño
Ler máis

SARMIENTO O PRIMEIRO PRECURSOR

Imaxe
    SARMIENTO O PRIMEIRO PRECURSOR Sarmiento foi o primeiro en darse conta e valorar este patrimonio común que conservamos e que é á vez unha das compoñentes máis significativas da nosa identidade. A fala foi durante moitos séculos un patrimonio conservado polas xentes humildes, que non sabían ler e escribir, pero eran quen de máximas como: Do mal peito, mal feito ou Das palabras non o sonido, sino no sentido.   Sarmiento sería dos poucos coñecedores neses Séculos Escuros para a literatura en galego da magnífica poesía medieval en lingua galega conservada en manuscritos que tivo ocasión de consultar, por vez primeira, en Toledo. Pero tamén el foi o primeiro en compoñer á imitación do que o pobo facía o Coloquio en mil duascentas coplas galegas, que o converte no primeiro autor da Literatura galega contemporánea.   TEXTO A)   Na vila é costume dempois qu´a coñezco qu´os sábados todos do ano e arreo,     se faga mercado mercando e vendendo mil cousas do usso con
Ler máis