A Galicia , Francisco Añón
Álbum de la Caridad . Juegos Florales de La Coruña en 1861 . [1] Airiños d'a miña terra, airiños, airiños, aires airiños, levám'a ela. Balada Ay esperta, adorada Galicia, D'ese sono en q'estás debruzada; D'o teu rico porvir a alborada Po-l'o Ceo enxergándose vay. Xa cantando os teus fillos te chaman, E c'os brazos en cruz se espreguizan... Malpocados! O q'eles cobizan É un bico d'os labios d'a Nay. ---------- D'ese chan venturoso arrincado Pol'a man d'o meu negro destino, Hastra mesmo soñando maxino Eses campos risoños cruzar. E correr po-l'as hortas e prados, Onde leda pasou miña infancia, Respirando a suave fragancia De xasmin, caravel, azahar.